Pirogue fishing
Meevaren met de vissers van Tanji Beach
In Gambia wordt veel zeevis gegeten, maar vreemd genoeg vissen de Gambianen niet zelf, maar doen Senegalese vissers dit. Er wordt op de Atlantische Oceaan gevist met kleine houten prauwen. Vandaag mocht Ik meevaren, heel bijzonder want een blanke aan boord gebeurt nooit.
Mijn schip was een kleintje; zo’n 10 meter lang met een buitenboordmotor en met een bemanning van 9 vissers. Alles gaat daar handmatig.
Het schip lag klaar. Alle spullen die droog moesten blijven werden aan boord gedragen. Ook ik werd op de schouders genomen en achter in de prauw gezet. Deze was bijna waterdicht. Er hoefde maar twee keer per uur gehoosd te worden.
Na een poosje varen werd het net uitgezet. Ze gebruiken staand want: dit is een net dat aan één zijde is voorzien van gewichten en aan de andere kant van drijvers, zodat het rechtop in het water staat. Daarna voeren ze vol gas rondjes langs het net terwijl er met houten knuppels op de zijkant van de boot werd geklopt om de vis in het net te jagen. Bij het ophalen moet elk visje met de hand losgemaakt worden. De buit van de dag was hoofdzakelijk een soort vis met gele vinnen, die aan haring verwant is.
Aan het einde van de dag werd de vangst aan land gebracht bij Tanji Beach, waar alle vissersschepen liggen. Daar wordt de vis direct verkocht aan de mensen en wat er overblijft wordt op het strand gerookt of gedroogd.
Read MoreIn Gambia wordt veel zeevis gegeten, maar vreemd genoeg vissen de Gambianen niet zelf, maar doen Senegalese vissers dit. Er wordt op de Atlantische Oceaan gevist met kleine houten prauwen. Vandaag mocht Ik meevaren, heel bijzonder want een blanke aan boord gebeurt nooit.
Mijn schip was een kleintje; zo’n 10 meter lang met een buitenboordmotor en met een bemanning van 9 vissers. Alles gaat daar handmatig.
Het schip lag klaar. Alle spullen die droog moesten blijven werden aan boord gedragen. Ook ik werd op de schouders genomen en achter in de prauw gezet. Deze was bijna waterdicht. Er hoefde maar twee keer per uur gehoosd te worden.
Na een poosje varen werd het net uitgezet. Ze gebruiken staand want: dit is een net dat aan één zijde is voorzien van gewichten en aan de andere kant van drijvers, zodat het rechtop in het water staat. Daarna voeren ze vol gas rondjes langs het net terwijl er met houten knuppels op de zijkant van de boot werd geklopt om de vis in het net te jagen. Bij het ophalen moet elk visje met de hand losgemaakt worden. De buit van de dag was hoofdzakelijk een soort vis met gele vinnen, die aan haring verwant is.
Aan het einde van de dag werd de vangst aan land gebracht bij Tanji Beach, waar alle vissersschepen liggen. Daar wordt de vis direct verkocht aan de mensen en wat er overblijft wordt op het strand gerookt of gedroogd.
